Prawdziwe Poznanie / Wiedzę, posiada tylko Bóg

„Bo Jahwe – to Bóg, który wie wszystko, On zbada wszystkie nasze czyny”. [1Sm 2:3] Powinniśmy mówić o Bogu z wielką czcią, On przerasta nasze myśli, ale też myśli i chwałę aniołów. Chwała Boga leży głównie w jego atrybutach, snopach światła, jaśniejących wprost z Boskiej natury. Wśród jego doskonałości, jest niepośledni atrybut „Pana wiedzy i poznania”; lub jak hebrajskie słowo to ujmuje „Boga wszelkiej wiedzy”. Poprzez jasną soczewkę własnej istoty, ma On pełne poznanie i zrozumienie co do wszystkich rzeczy, świat jest dla niego przeźroczysty. On „prześwietla” wszystko. [Obj 2:23] „Ja jestem, który przenika nerki i serca”. Chmury nie są baldachimem, ani noc kurtyną dla jego oczu. [Ps 139:12] „Ciemność nie ukryje niczego przed Tobą”. „Zanim wypowiedziałem słowa, Bóg już je usłyszał.” [Ps 139:4] „Jeszcze nie ma słowa na ustach moich, a ty Panie już znasz je całe”. Bóg zna wszystkie myśli, które przychodzą do naszego umysłu. [Iz 66:18] „Znam twoje myśli.” Myśli człowieka mówią do Bożego ucha tak głośno, jak rozmowa. Wszystkie nasze uczynki, choćby nie wiem jak subtelnie ukryte i potajemne, są zawsze przed oczami Wszechwiedzącego. [Iz 66:18] „Znam twoje czyny”. Achan w wielkiej tajemnicy zakopał obłożoną klątwą Babilońską szatę, lecz Bóg widział jego postępek i ujawnił go przed całym Izraelem. [Joz 7:21]

Bogini Minerwa (Atena) była malowana w taki przemyślny sposób, że w jakim miejscu nie byłby patrzący, jej oczy zwracały się zawsze wprost na niego. Podobnie oczy Boga, gdziekolwiek się nie udamy, patrzą prosto na nas. [Job 37:16] „Czy wiesz coś o unoszeniu się chmur, o cudach tego, który jest doskonały w mądrości?” Bóg zna wszystko, co poznawalne; zna różne ewentualności przyszłych wydarzeń. On zapowiedział Powrót Izraela z Babilonu, dziewicę, która pocznie syna. Przez to Pan udowadnia prawdziwość swego Bóstwa w odróżnieniu od bożków. [Iz 41:23] „Powiedzcie, co się stanie później, abyśmy poznali, czy jesteście bogami, i uczyńcie coś, czy dobrego, czy złego, abyśmy z podziwem mogli to oglądać.”. Doskonałość Bożego poznania jest ponad wszystkim. On jest źródłem, podstawą i pierwowzorem każdej wiedzy; Inni zapożyczają od Niego swoją wiedzę, aniołowie zapalają swoje lampy od chwalebnego słońca wiedzy. Wiedza Boża jest czysta. Nie jest skażona przez stworzenia. Mimo że Bóg wie o grzechu, nie akceptuje go, nienawidzi i ukarze grzeszników. Złe i przewrotne poznanie nie zmiesza się z jego wiedzą, ani do niej nie należy. Tak samo Słońca nie mogą splugawić śmierdzące opary z bagien. Boże poznanie jest łatwe, nie ma w nim trudności. To ludzie studiują wszechświat i poszukują wiedzy. [Prz 2:4] „jeżeli szukać jej będziesz jak srebra i poszukiwać jej jak skarbów ukrytych” Lampa Bożej wiedzy jest tak nieskończenie jasna, że dla niego wszystko jest zrozumiałe.

Wiedza Boga jest nieomylna

Bóg się nie myli. Ludzka wiedza jest podatna na błąd. Lekarz może wskazać złą przyczynę choroby, lecz Bóg jest nieomylny. On nie może oszukiwać, ale też nie da się Go zwieść. Nie może oszukiwać, bo jest prawdą, ani dać się Jego oszukać, bo jest mądrością. Boża wiedza JUŻ jest doskonała. Nasza wiedza wzrasta, rozwija się. My dedukujemy, poszukujemy przyczyn wydarzeń. Bóg zaś zna wszystko, co przeszłe, teraźniejsze i przyszłe, wszystko to na raz jest przed jego oczami, w pełni widoczne.

Wiedza Boża jest trwała

On nigdy nie traci nic ze swojej wiedzy; on tak samo doskonale pamięta, jak doskonale jest mądry. Wiele rzeczy wyparuje z naszych umysłów, lecz Boża wiedza jest wieczna. Zdarzenie sprzed tysiąca lat jest dla Niego tak świeże, jakby zdarzyło się w ostatniej godzinie. Tym samym jest on doskonały w poznaniu.

Ale czy nie jest powiedziane w [Rdz 18:21] „Pójdę i zobaczę, czy rzeczywiście w Sodomie postępują tak, jak się słyszy. Sam zobaczę”.

Nie może być tak, że Bóg był nieświadomy tego, co działo się w Sodomie, sam bowiem mówi, że słyszał o wszystkim. Pan występuje tu raczej w roli sędziego, który zanim wyda werdykt, najpierw musi zbadać sprawę. Kiedy Bóg wykonuje dzieło sprawiedliwości nie jest pochopny, przejmuje się trafnością i doskonałością osądu, dlatego udaje się prosto w miejsce przestępstwa. „I uczynię prawo miarą, a sprawiedliwość wagą”. [Iz 28:17]

Co oznaczają słowa w [Oz 13:12] „Zbrodnie Efraima są dobrze ukryte, jego grzechy zasypane głęboko.”?

Pismo nie mówi, że grzechy Efraima są ukryte przed Bogiem, ale że są ukrywane przed ludźmi, zaś Bogu są znane, zapisane i zachowane na dzień rozliczenia. O prawdziwości tej interpretacji, świadczą dalsze słowa proroka, wiemy więc, że nieprawości te są trwale zarejestrowane przed Bogiem.

Jak prokurator, który zbiera materiał oskarżający przestępców w tomy akt sądowych, a na rozprawę przygotowuje akt oskarżenia i odczytuje go w sądzie – tak Bóg gromadzi grzechy ludzi w akta. W dniu sądu, te akta będą otwarte, a wszystkie ich grzechy ujawnione przed ludźmi i aniołami. Bóg jest nieskończony w wiedzy. Nie może być tak, by Ten, kto dał istotom życie, nie miał pełnego wglądu i nadzoru nad ich codziennym bytem. [Ps 94:9] „Czy ten, który stworzył ucho, nie słyszy? On, który utworzył oko, nie miałby widzieć? „Kto buduje zegarek lub silnik wie o nim wszystko. Bóg, który uczynił serce, zna wszystkie jego porywy.

Jest pełen oczu, tak jak koła Ezechiela, Św. Augustyn mówi o Nim, [Totus oculus] „Cały jest okiem”. Powinno tak być, takim właśnie musi być „Sędzia całego świata.” [Rdz 18:25] Istnieje wiele przypadków, które są wnoszone przed jego trybunał, i tak wielka liczba osób ma być osądzona, że Sędzia musi posiadać doskonałą wiedzę, inaczej nie mógłby czynić sprawiedliwości.

Zwykły sędzia nie może obyć się bez ławy przysięgłych, musi wspólnie z nią badać dowody winy, oraz wydać wyrok, ale Bóg sądzi bez ławy przysięgłych. On wie wszystko sam z sobie, i nie ma potrzeby, aby świadkowie składali Mu zeznania. Sędzia może osądzić tylko okoliczności sprawy, lecz Bóg osądzi również zamysły serc. On nie tylko osądzi przewrotne czyny, ale plany i zamiary grzesznika. On widzi zdradę uknutą w zakamarkach serca i za taką również ukarze.

W/Z 1: Brak poznania jest złem.

Bóg jest nieskończony w poznaniu, jest światłem, w którym nie ma ciemności. Jakże różnią się od Boga ci, którzy są ciemnością, w których sercach nie ma światła, którzy są ogołoceni z wiedzy. Pomyśl o mieszkańcach Indii, którzy nigdy nie słyszeli o Bogu! Lecz również wielu wokół nas to tylko ochrzczeni poganie, którzy muszą szukać podstaw nauki o Bogu. Jakie to smutne, że po tym, jak słońce Ewangelii świeciło tak długo w naszym kraju, aż do dnia dzisiejszego zasłona leży na ludzkich sercach. Tacy są jakby zapieczętowani w niewiedzy i nie mogą służyć Bogu właściwie. Rz 12:1. Niewiedza jest piastunką bezbożności. Studenci powinni znać przysłowie: [Omne peccatum fundatur w ignorantia] „Każdy grzech jest oparty na niewiedzy”. [Jr 9:3] „Oni biegną od jednej bezbożności do drugiej, a Mnie nie znają, mówi Pan”. Tam, gdzie ignorancja panuje w zrozumieniu, w emocjach króluje pożądliwość. [Prz 19:2] „I gorliwość niedobra przy braku rozwagi”. Tacy nie mają ani wiary, ani bojaźni Bożej. Brak im wiary ponieważ pochodnia poznania poprzedza wiarę. [Ps 9:11] „Dlatego ufa ci każdy, kto zna Twoje imię.” Człowiek nie może uwierzyć bez poznania, jak oko niczego nie zobaczy bez światła. Nie mają bojaźni Bożej w sercu, bo jak mogą bać się Tego, którego nie znają? Zarzucenie zasłony na twarz Hamana było smutną zapowiedzią jego śmierci. Kiedy umysły ludzi są przykrywa zasłona niewiedzy, jest ona strasznym prekursorem ich zagłady.

W/Z 2: Obłuda jest głupotą

Melanchton powiedział o obłudnikach: [virtute miacere, fingere] „dobre czyny obłudników to tylko przedstawienie”. Wyglądają sprawiedliwie przed ludźmi, a nie przejmują się przewrotną motywacją swych serc, wszystko czynią w ukrytym grzechu. [Ps 73:11] „Mówią, Czy Bóg wie o tym?” [Ps 10:2] „Bóg zapomniał o nas, ukrył swe oblicze, już nigdy nie będzie dochodził prawdy.” Ale [Ps 147:5] mówi: „Jego poznanie jest nieskończone” On ma sposób aby wejrzeć we wnętrze człowieka; ma klucz do serca, widzi złe uczynki i zamiary ludzi, tak samo jak widzi pszczoły pracujące w swoich plastrach. [Mt 6:4] „On widzi w ukryciu”.

Jak kupiec rejestruje dłużników w swoich księgach, tak Bóg codziennie rejestruje każdy człowieczy grzech. Żona Jeroboama przebrała się, aby prorok jej nie poznał, ale Bóg zapowiedział prorokowi, że ta kobieta przyjdzie. [1Krl 14:6] „Dlaczego udajesz kogoś innego?” Hipokryta myśli że okłamie i zmanipuluje Boga, ale Bóg zdemaskuje jego zamiary. [Kzn 12:14] „Pod sąd Boży będzie bowiem poddane wszelkie działanie i wszystkie sprawy najbardziej ukryte, zarówno dobre, jak i złe”. [Jer 29:23] „Ponieważ postępowali haniebnie w Izraelu, cudzołożąc z żonami swoich bliźnich i głosząc w moje imię słowa kłamstwa, czego im nie zleciłem. Ja wiem o tym i jestem świadkiem – wyrocznia Pana.”

Hipokryta ma nadzieję, że swój grzech upiększy i będzie nim robił wrażenie na innych. Absalom maskował swoją zdradę udawaniem, że działa według złożonej przed Bogiem religijnej przysięgi. Judasz ukrywał swoją zawiść do Chrystusa i pożądliwość w stosunku do przechowywanej gotówki apostołów, za udawaniem miłości do biednych. [Jn 12:5] Jehu uczynił religię dźwignią do swoich ambitnych planów. [2Krl 10:16] Lecz Bóg widzi na wskroś poprzez te „listki figowe”. Pod pozłacanym ornamentem zobaczysz serce z kamienia. [Jer 16:17] „Bo moje oczy czuwają nad wszystkimi ich drogami. Żadna z tych dróg nie uchodzi mojej uwagi, żadna z ich zbrodni nie ujdzie mojego wzroku”. Ten który ma oko aby widzieć, ma też rękę, aby wymierzyć karę.

W/Z 3: Powinniśmy zawsze pamiętać o obecności jego wszechwiedzącego oka.

[Sic vivendum est tanquam in conspectu] „Powinniśmy żyć tak, aby zawsze widzieć w pełnym świetle”. Seneka. Obyśmy zawsze mieli przed oczami to, co król Dawid. [Ps 16:8] „Miałem Pana zawsze przed sobą.” Seneka radził Luciliusowi, aby cokolwiek on robi, wyobraził sobie jakąś piękną rzymską cnotę, a wtedy pogardzi wszelkim nieszlachetnym czynem. Stała świadomość Bożej Wszechwiedzy zapobiegnie wielu grzechom. Rozsądek człowieka jest pohamowaniem od grzechu, czyż nie bardziej jeszcze pohamuje nas świadomość Mądrości nieskończonej? [Est 7:8] „Czy jeszcze chce zgwałcić królową w mojej obecności, w domu?” Czy będziemy grzeszyć, gdy patrzy na nas sędzia czy policjant?

Czy ludzie będą mówić na próżno, gdy poznają Boży nadzór w każdej chwili swego życia? Latimer ważył każde słowo podczas swojego procesu, bo słyszał skrzypienie pióra pisarza i wiedział, że wszystkie słowa są zapisywane. Tym bardziej, człowiek powinien zwrócić uwagę na swoje słowa, jeśli pamięta, że Bóg usłyszał je, a pióro niebieskiego sekretarza nigdy nie przestaje zapisywać jego słów? Czy ludzie uganiali by się za cielesnymi pożądliwościami, wiedząc że Bóg ogląda wszystkie te niegodziwości, i za każdą wymierzy im karę w piekle? Czy oszukiwali by i używali fałszywej miary i odważnika, wiedząc, że Bóg widzi to wszystko, a zmniejszenie wagi odważnika nieporównywalnie cięższym uczyni ich karę i potępienie.

Postrzeganie siebie jako osoby pod nadzorem oka Bożej wszechwiedzy, spowodowałoby wielką bojaźń w oddawaniu Bogu czci. Bóg widzi wszystkie części naszego serca, kiedy stajemy przed Nim. Jakież to wyzwanie dla naszych rozbieganych myśli. Jak to ożywi ducha obowiązkowości. To pozwoli nam włożyć rozżarzone węgle do kadzidła. [Dz 26:7] „Jej [obietnicy] spełnienia oczekuje zresztą dwanaście naszych pokoleń, służących Bogu wytrwale we dnie i w nocy,” [omnibus viribus] „ze wszystkich sił”, z największym zapałem i intensywnością ducha. Świadomość, że Bóg jest w tym miejscu, doda skrzydeł modlitwie i oleju do rozpalenia płomienia pobożności.

W/Z 4: Zbadaj swoją szczerość

Czy naprawdę jesteś tym za kogo uchodzisz. [1Sm 16:7] „Pan patrzy na serce.” Ludzie oceniają postawę człowieka poprzez jego dokonania. Bóg robi odwrotnie – osądza życie ludzkie na podstawie motywacji serca. Jeśli serce jest szczere, Bóg patrzy na wiarę i zakrywa upadki. Król Judzki Asa miał wady, ale jego serce było szczere przed Bogiem. [2Krn 15:17] Bóg widząc tą jego szczerość, odpuścił mu przewiny. Szczerość w chrześcijaństwie jest jak wierność, która usprawiedliwia wiele uchybień. Szczerość sprawia, że nasze obowiązki stają się możliwe do do zaakceptowania, jak pachnidło wśród bielizny, perfumując ją.

Jak powiedział Jonadab do Jehu: [2Krl 10:15] „Odszedłszy stamtąd, spotkał Jehu Jonadaba, syna Rekaba. Gdy był już blisko niego, idąc mu naprzeciw, pozdrowił go i zapytał: Czy jesteś szczery wobec mnie tak jak ja wobec ciebie? Jonadab odpowiedział: Tak, jestem! Powiedział mu wtedy Jehu: Jeżeli tak, to podaj mi rękę. Podał mu rękę, a Jehu wziął go na swój rydwan”.

Jeśli nasze serca są szczere wobec Niego, jeżeli miłują Najwyższego, żyją dla Niego i Jego Chwały, to Bóg mówi: daj mi swoje modlitwy i łzy; dalej zabiorę cię rydwanem chwały. Szczerość sprawia, że nasza służba Bogu, staje się czystym złotem, którym On nie pogardzi, choć niektórzy na ziemi pogardzą tą naszą posługą bez chwili wahania. Bóg jest wszechwiedzący, a patrzy głównie na serce. Noś pas prawdy o sobie, i nigdy go nie zdejmuj.

W/Z 5: Realnym staje się pocieszenie: (1) dla świętych (2) dla kościoła

(1). Bóg pociesza świętych, w ich prywatnej pobożności. Chrześcijanie, poświęcasz czas dla Boga, twoje myśli biegną do twego Skarbu, a On zwraca uwagę na każde westchnienie, które do Niego wznosisz. [Mal 3:16] „I na oczach Jego spisano to w księdze, w której znajdują się wszystkie wspomnienia o tych, co Pana się boją i czczą święte imię Jego.” Ty wejdź do swojej komórki i módl się do Ojca twego, który widzi w ukryciu”, On słyszy każdy twój jęk i westchnienie. [Ps 38:9] „Moje jęki nie są ukryte przed Tobą.” Ty zraszasz łzami swoją modlitwę, Bóg zbiera je wszystkie do butelki. [Ps 56:8] „Dobrze jest Ci znana moja nędza, zbierz więc moje łzy w jedno naczynie, niech wszystkie zostaną spisane w Twej księdze” Kiedy zostaną ujawnione wszystkie tajemnice serc, Bóg wyróżni gorliwość i poświęcenie swego ludu, On sam będzie zwiastować ich pochwały. [1Kor 4:5] „Przeto nie sądźcie przedwcześnie, dopóki nie przyjdzie Pan, który rozjaśni to, co w ciemnościach ukryte, i ujawni zamiary serc. Wtedy każdy otrzyma od Boga pochwałę.”

Nieskończoność Bożej wiedzy jest pocieszeniem, bo święci nie mają pełnej wiedzy o sobie. Oni znajdują w sobie tyle zepsucia, że osądzając siebie samych, wydają wyrok potępiający. [Rdz 25:22] „Wtedy ona pomyślała sobie: Co to ma znaczyć, że się tak dzieje?” Jeśli mam łaskę Bożą, dlaczego moje serce jest tak martwe i tak przywiązane do marności? Pamiętaj, wiedza Boga jest nieskończona, On widzi łaskę tam, gdzie ty jej nie dostrzegasz. On widzi łaskę nawet gdy jest ukryta pod zepsuciem tak jak gwiazdy są zakryte obłokami. Bóg widzi w tobie świętość, której ty nie możesz rozeznać w sobie, on widzi w twym sercu kwiat łaski, choć jest zarośnięty chwastami. [1Krl 14:13] „Z całego domu Jeroboama w nim jednym można było znaleźć coś dobrego przed obliczem Jahwe, Boga Izraela”. Bóg widzi dobre rzeczy w swoim ludzie, gdy oni nie widzą w sobie nic dobrego. Chociaż oni potępiają siebie, Sędzia Świata ich ułaskawi.

To pocieszenie w cierpieniach. Wiele utrapień to przeznaczenie świętych. Głowa ukoronowana jest cierniem, a stopy nie chodzą po różach. To ziemskie życie jest prawdziwym „czyśćcem” dla świętych. Pocieszeniem jest to, że Bóg widzi zło, które jest im wyświadczane. Czy Bóg mógł by być obojętny, gdy źrenica jego oka jest prześladowana? Paweł był biczowany przez okrutnych oprawców. [2Kor 11:25] „Trzy razy byłem sieczony rózgami”. To tak jakby jak gdyby pomywacz kuchenny bił batem syna królewskiego, ale Bóg to widzi. [Ex 3:7] „Znam, ich cierpienia.” Nieprawi batożą świętych, a następnie leją im ocet na rany – Bóg widzi to okrucieństwo. Wierzący są częścią Mistycznego Ciała Chrystusa, i za każdą kroplę krwi świętego, Bóg, w swoim gniewie, wytoczy krew z jego prześladowców.

(2). Pocieszenie dla Kościoła Bożego jako całości. Bóg jest Bogiem poznania, widzi więc wszystkie spiski bezbożnych przeciwko Syjonowi i On je udaremnia. Nieprawy działa subtelnie, jego umiejętności są zapożyczone od prastarego węża. Źli głęboko ukrywają swoje zamiary, aby ukryć się przed Bogiem i ludźmi, ale On widzi to wszystko i z łatwością wyprowadza kontratak przeciwko ich knowaniom. Apokalipsa Jana opisuje siedmiogłowego Smoka. [Obj 12:3], aby pokazać, jak wiele spisków planuje on przeciwko kościołowi, ale Bóg jest opisany, jako ten, który ma siedmioro oczu [Zach 3:9] To pokazuje, że On, że widzi wszystkie knowania i strategie wrogów, a gdy z dumą występują przeciw pobożnym, już przygotował ich klęskę. „Miejcie to na uwadze!” – mówi Faraon – „Musimy się wspólnie zastanowić, co powinniśmy zrobić, żeby ich wciąż nie przybywało.”; Exodus 1:10, ale postąpił jak głupiec, gdy myślał, że jest bardzo mądry. [Ex 14:24] „„Wczesnym rankiem spojrzał Jahwe z ognistego słupa i z wędrującego obłoku na wojsko Egipcjan, wywołując wśród nich wielkie zamieszanie.””. Pocieszenie to jest jak soki w winnym krzewie, wzmacniające kościół Boży do oparcia się złu! Pan spogląda na wszystkie narady we wszystkich oddziałach wroga; widzi ich w ukryciu i sprowadzi zagładę na nieprzyjaciół zgromadzonych w sercu najlepszej fortecy.