„Ja jestem Jahwe, nie zmieniam się.” [Mal 3:6]

1. Bóg jest niezmienny w swej naturze.
2. Bóg jest niezmienny w swoich postanowieniach.

Ad.1. niezmienny w swej naturze ma dwa aspekty:

• Nie ma zaćmienia jego jasności.
• Nie ma granic czasowych dla Boga.

Nie słabnie jego jasność

Jego istota świeci stałym blaskiem. „Wszelkie dobro, przez nas otrzymywane, każdy dar cenny pochodzą z góry od Ojca Światłości, u którego nie ma żadnych zmian lub cienia niestałości” [Jk 1:17] „Ty jesteś ten sam.” [Ps 102:27]

Wszystkie rzeczy stworzone są pełne zmienności. Książęta i cesarze zmieniają się. Sesostris, egipski książę, po wygranej wojnie, zaprzęgł podbitych władców do swojego rydwanu, jakby byli końmi. Bóg odmienił króla babilońskiego Nabuchodonozora tak, że stał się on jak zwierzę, jedzące trawę.

Korony maja wielu następców. Królestwa słabną i upadają. Co się stało z chwałą Aten? Co z przepychem Troi? [Jam seges est ubi Troja fuit] „Teraz chwast porasta miejsce, gdzie stała dumna Troja”. Chociaż królestwa mają głowę ze złota, to ich nogi są z gliny. Niebiosa zmienią się. „Jak szatę zmienisz je.” [Ps 102:26] Niebiosa są najdawniej stworzone, Bóg zapisał w nich swoją chwałę, ale i one zmienią się. Chociaż nie zostaną zupełnie zniszczone, to zmieni się ich jakość; zostaną w ogniu wyrafinowane i oczyszczone. [2P 3:12] Tak więc niebiosa się zmienią, ale nie ten, który je zamieszkuje. „U którego nie ma żadnych zmian lub cienia niestałości” Najwięksi święci mieli swoje upadki i błędy. Spójrz na życie chrześcijanina w jego duchowym aspekcie – ono jest pełne zmienności. Chociaż nasiona łaski nie obumierają, to ich piękno i dzieła często więdną.

Chrześcijanin przechodzi duchowe choroby. Czasami jego wiara jest na wysokim grzebiecie fali, czasami w głębokiej dolinie, czasami jego miłość błyska płomieniem, a innym razem jest jak żar ukryty pod warstwą zimnego popiołu, a on jakby stracił swoją pierwszą miłość.

Jak silne było odczucie łaski Bożej przez Dawida: „Bóg moją skałą, będę w nim pokładał zaufanie.” [2Sm 12:3] Innym zaś razem mówi, „Nadejdzie dzień, że zginę z ręki Saula.” Czy można znaleźć chrześcijanina u którego nie znajdziesz zmian w odbieraniu łaski Bożej?, Każdy łuk wiary czasami zawodzi a struny cytry rozstrajają się. Nie spotkamy chrześcijan nie zmieniających się teraz, aż w niebie. W Bogu jednakże nie ma zaćmienia ani zmiany.

Aniołowie podlegają zmianom; zostali stworzeni świętymi, ale z możliwością zmiany. „Aniołów zaś, którzy nie zachowując swojej godności, odeszli z miejsc dla nich przeznaczonych, zatrzymał w ciemnościach, krępując ich więzami wiecznymi, aż do dnia wielkiego sądu.” [Jud 1:6] Niektóre „gwiazdy poranne” niebios stały się spadającymi. Ale chwała Boża ma stałą jasność. W Bogu nie ma niczego, co wyglądało by na zmianę, czy na lepsze czy na gorsze. Nie ma w Nim zmiany na lepsze bo wtedy nie byłby doskonały. Nie ma zmiany na gorsze, bo przestałby być doskonały. On jest święty niezmiennie, niezmiennie dobry, nie ma cienia zmiany w nim.

Ale przecież, gdy Chrystus (który jest Bogiem), przyjął ludzką naturę, była zmiana w Bogu, czyż nie?

Gdyby Boska natura została przekształcona w ludzką, lub ludzka w Bożą, to rzeczywiście doszło by do zmiany w Bogu, ale nie stało się tak. Ludzka natura Chrystusa była odrębna od Jego Boskości. Dlatego nie było żadnych zmian w Bogu. Jak chmura, która zasłania słońce, (nie zmieniając istoty słońca), tak Boska natura została zasłonięta przez człowieczą. Jednakże zmian w Boskiej naturze nie było.

Nie ma ograniczenia czasem dla Bożego Bytu.

„Który jedyny posiada nieśmiertelność.” [1Tm 6:16] Bóg nie może umrzeć. Nieskończona istota nie może być zmieniona w skończoną, a Bóg jest nieskończony. On jest wieczny, ergo, nie jest śmiertelny. Bycie wiecznym i śmiertelnym stanowi sprzeczność.

W/Z 1: Zobacz doskonałość Boskiej natury w jego niezmienności.

Niezmienność to Chwała Boga. Zmienność oznacza słabość, lecz nie ma jej w Bogu, który jest ten sam, wczoraj, dziś, i na wieki „. [Hbr 13:8] Ludzie są kapryśni i zmienni, jak Ruben „niestały jak woda”. [Rdz 49:4] Ciągle się zmieniają. Gdyby ludzie zmieniali twarze, tak często jak zmieniają zdanie, nie chcielibyśmy ich znać. Są zmienni w swoich decyzjach, tak jak wiatr wiejący raz od wschodu a raz od zachodu. Podejmują zobowiązanie cnotliwości, ale szybko od tego odstępują. Ich umysły są jak puls chorego, który może nagle się zmienić. Apostoł porównuje ich do fal morza, i gwiazdy zabłąkanych. [Jud 1:13] Nie są oni filarami w świątyni Boga, ale trzcinami chwiejącymi się na wietrze. Wielu jest zmiennych w swej przyjaźni. Szybko cię pokochają i równie szybko znienawidzą. Jednego dnia będą cię tulić na swoim łonie, a następnie pozbawią cię swej łaskawości. Są zmienni jak kameleon, ale Bóg jest niezmienny.

W/Z 2: Jak marne są stworzone byty

Zmienia się wszystko, poza Bogiem. „Bo człowiek jest tylko jak podmuch, wszyscy ludzie – ułudą i kłamstwem” [Ps 62:10] Szukamy u stworzeń więcej niż Bóg w nich umieścił. Jest to zło podwójne – obiecuje więcej niż znajdujemy, a zawodzi w czasie największej potrzeby. Wszystkie stworzenia zawodzą. Rolnik pragnie aby ziemia wydała plon, ale może zabraknąć deszczu, żeglarz wyrusza w podróż, ale wiatr ucichnie lub jest przeciwny. Polegamy na ludziach że wywiążą się z wypełnienia obietnicy, ale to się nie dzieje, a my jesteśmy zawiedzeni. Po co szukamy stabilności i pewności w marnym stworzeniu? Jest to jak gdyby ktoś budował domy blisko plaży, gdzie w porze sztormu pochłonie je morze. Co do stworzeń możemy być pewni tylko jednego: zawiodą nas i na pewno rozczarują. Spodziewaj się napotkać zmianę wszędzie poza Bogiem.

W/Z 3: Pocieszenie dla pobożnych

Gdy poniosą stratę

Jeśli majątek wyparował i nie masz nic, gdy przyjaciele odchodzą z tej ziemi, słabość ogarnia serce, będziesz pocieszony, bo Bóg jest niezmienny; Mogę utracić rzeczy, ale nie mogę utracić Boga, On nigdy nie umiera. Gdy drzewo figowe i oliwne nie przynosi owoców, Bóg nie przegrał. „Będę radować się w Bogu, moim Zbawicielu. [Hab 3:18] Kwiaty w ogrodzie umierają, ale dziedzictwo w niebie nie więdnie. Rzeczy zewnętrzne obumierają i podlegają zmianie, ale „Bóg jest opoką mojego serca i moim dziedzictwem na wieki.” [Ps 73:26]

Dla upadłych na duchu

Czasami Bóg wydaje się oddalać od naszej duszy, jak w [PnP 5:6], „Mój Ukochany odszedł” ale nadal jest niezmienny. Jest stały w miłości do Ciebie, a gdy odwróci swe oblicze, nie znaczy że odwrócił swe serce. „Umiłowałem cię wieczną miłością.” [Jer 31:3] Użyte tu hebrajskie słowo, „Olam”, oznacza miłość wieczną, nie kończącą się. Jeśli Bóg wybierze cię, aby okazać tobie miłość wieczną, to ona nigdy nie ustanie. „Góry przeminą, ale miłość moja nie odstąpi od ciebie, ani moje przymierze pokoju nie zostanie usunięte.” [Iz 54:10] Boża miłość jest godniejsza zaufania niż góry. Miłość Ojca do Chrystusa jest niezmienna, On nie przestanie kochać wierzących tak, jak nie zaprzestanie kochać swojego Syna.

W/Z 4: Zachęta

Gdy będziesz rozważał i cenił niezmienność Boga, będziesz jak skała na morzu, niewzruszonym pośród wszystkich zmian tego życia.

Jak mogę mieć udział w niezmienności Boga?

Dzięki zmianie która nastąpiła w tobie. „Lecz zostaliście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imię Pana Jezusa Chrystusa i przez Ducha Boga naszego” [1Kor 6:11]: Odkąd zostaliśmy odmienieni, „a tenebris ad lucem” [z ciemności do światła], jesteśmy tak przemienieni, jakby inna dusza mieszkała w tym samym ciele. Dzięki tej zmianie możemy być zainteresowani niezmiennym Bogiem.

Zaufaj Bogu, który jest niezmienny. „Dajcie sobie spokój z człowiekiem, który wart tyle, co tchnienie w jego nozdrzach!” [Iz 2:22]; przestań pokładać zaufanie w trzcinach, ale zaufaj Wiecznej Skale. Kto jest ogarnięty wiarą w Boga, jest bezpieczny wśród wszystkich zmian, jest jak łódź, która jest przycumowana do Skały. Kto wierzy Bogu, wierzy Temu, który nie może zawieść, bo Bóg jest niezmienny. „I nigdy nie opuszczę cię, ani nie pozostawię”. [Hbr 13:5] Opuści cię zdrowie, bogactwa, przyjaciele, ale Bóg obiecuje: „Nie zostawię cię, moja moc wesprze Ciebie, Mój Duch uświęci ciebie, Moje miłosierdzie zachowa ciebie od zagłady, bo cię nigdy nie opuszczę.” Och – ufaj w niezmienność Boga! Bóg jest zazdrosny o dwie rzeczy; naszą miłość i nasze zaufanie.

• O miłość, bo dopóki miłujemy stworzenie ponad Niego, będzie nam udowadniał gorycz tej niewierności;
• Co do zaufania, dopóki będziemy ufać stworzeniu bardziej niż Jemu, będzie nam udowadniał, że stworzenie jest tego zaufania niegodne.

Otrzymujesz pociechę ze stworzenia – na przykład z pożywienia, które jest nam dane, jako środek dający nam siłę. Nie wolno jednak robić z niego swojego oparcia. Jeśli robimy sobie oparcie ze stworzeń, Bóg sprawi, że to oparcie nas zawiedzie a my będziemy się wstydzić swojej głupoty. Och zaufaj nieśmiertelnemu Bogu! Jak gołębica Noego, nie mamy oparcia dla naszych dusz, aż dotrzemy do Arki Bożej Niezmienności. [Ps 125:1] „Ci, którzy Panu ufają, są jak góra Syjon, co się nie porusza, ale trwa na wieki.”

Ad.2. Bóg jest niezmienny w swoich dekretach

To co zarządził jest nienaruszalne, aż do wieczności. „Mój zamiar się spełni i uczynię wszystko, co zechcę.” [Iz 46:10] Wieczne Boże słowa i postanowienia nie osłabiają się. Gdyby zmienił swój dekret, to musiało by to wynikać z braku mądrości lub widzenia przyszłości, z tych właśnie powodów ludzie zmieniają swe postanowienia i zamiary. Oto ujrzą coś, czego wcześniej nie widzieli. Jednakże nie może to być powodem, dla którego Bóg powinien zmieniać swoje dekrety. Jego wiedza jest doskonała, On widzi przyszłość w całej perspektywie, aż do wieczności.

Ale, czy Bóg sam nie powiedział, że nie uczyni tego co postanowił?

Wydaje się, że zmienił swoje postanowienie względem Asyryjczyków, [Jon 3:10], gdy mówi „I dostrzegł Bóg, że postępują inaczej; widział, że się nawrócili i porzucili swoje złe czyny. Żal Mu się też zrobiło, że postanowił zesłać na nich nieszczęście. Nie uczynił tedy tego wszystkiego, czym im groził.”.

Zmianę decyzji przypisujemy Bogu tylko jako przenośnię. [Lb 23:19] „On nie jest człowiekiem aby żałował.” Mogą następować zmiany w działaniu Boga, ale nie w jego woli. „Bóg może odstąpić od ukarania grzeszników, gdy się nawrócą do Boga, ale nie odstąpi od swego postanowienia o ukaraniu grzeszników, którzy odmówią nawrócenia.” Odstąpienie od ukarania pokutujących jest przecież Jego odwiecznym postanowieniem. Król może wydać wyrok ukarania złoczyńcy, którego jednak chce ułaskawić, pod warunkiem, że ten zejdzie ze złej drogi. Tak samo Bóg zagroził zniszczeniem Niniwie, ale gdy lud Niniwy pokutował, Bóg oszczędził ich. [Jon 3:10] Tutaj Bóg zmienił zdanie, ale nie swój dekret; Zmianę działania zaplanował już wcześniej, poprzez swój dekret o zmiłowaniu nad pokutującymi.

Ale jeśli Boży dekret jest niezmienny i nie może być zatrzymany, to w jakim celu staramy się i trudzimy? Nasze staranie w kierunku zbawienia duszy nie mogą zmienić jego odwiecznych postanowień.

Zarządzenie Boga nie czyni moich starań niepotrzebnymi

Ten który zdecydował aby mnie zbawić, zdecydował również, że mam dołożyć starań aby żyć dla Niego. Jeżeli więc odrzucam posłuszeństwo Panu, zaświadczam że dekret o zbawieniu nie jest moim udziałem. Nikt nie prowadzi argumentacji typu: Bóg określił czas mojego życia, więc nie będę stosować środków, aby życie zachować – przestaję jeść i pić. Bóg zadekretował czas mojego życia w kontekście wykorzystania mojego starania o zdrowie ciała i tak samo zaplanował moje zbawienie, jako realizowane w posłuszeństwie Słowu Bożemu i zanurzone w modlitwie. Człowiek, który odmawia spożywania pożywienia – popełnia samobójstwo, tak samo ten, który mówiąc, że wierzy – sprzeciwia się pobożności – taki niszczy siebie.

Naczynia którym okazano zmiłowanie (czyli my), mają przygotować się ku niebieskiej chwale. [Rz 9:23] Jakże są one przygotowywane, jeżeli nie przez uświęcenie? Nie można przygotować się na niebo inaczej niż przez wykorzystanie środków, jakie dał Bóg. Niech więc nieodwołalny Boży dekret nie napełnia cię myślami o nieużyteczności świętych wysiłków. Oto dobra rada doktora Prestona, „Czy twoje serce wyrywa się w modlitwie do Boga? Oto znak, że wyrok Bożego gniewu nie został przeciwko tobie wydany”.

W/Z 1: Zbawienie z powodu wybrania

Jeżeli dekret Boży jest wieczny i niezmienny, to Bóg nie wybiera nas na podstawie uprzedniej wiedzy, że uwierzymy, jak utrzymują Arminianie. „Albowiem kiedy się one (dzieci Racheli: Jakub i Ezaw) jeszcze nie narodziły, aby utrzymało się w mocy Boże postanowienie wybrania, powiedziano jej, że starszy służyć będzie młodszemu, jak napisano: Jakuba umiłowałem, a Ezawem wzgardziłem.” [Rz 9:11,13]

Nie jesteśmy wybrani z powodu naszej świętości, ale aby być świętymi. [Ef 1:4] Nie jesteśmy usprawiedliwiani z powodu naszej wiary, i tak samo nie jesteśmy wybierani do zbawienia z powodu wiary, samo bowiem posiadanie wiary do niczego nie prowadzi.

Jesteśmy usprawiedliwieni przez wiarę, gdzie wiara jest instrumentem nie zaś przyczyną usprawiedliwienia, [Ef 2:8] Skoro nie jesteśmy usprawiedliwieni aby tylko posiadać wiarę, ale by być totalnie odnowionymi dla Boga, to wiara nie jest żadną przyczyną wybrania do zbawienia.

To Boży dekret wybrania do nieba, wieczny i niezmienny jest przyczyną zbawienia, a więc nie zależy od wiary, pojawiającej się lub nie, którą Bóg wg niektórych miałby przewidywać i wtedy podejmować decyzję o naszym wiecznym przeznaczeniu. „A ci, którzy byli wybrani do życia wiecznego, uwierzyli.” [Dz 13:48] Nie zostali wybrani z powodu wiary, ale uwierzyli, ponieważ zostali wybrani.

W/Z 2: Pocieszenie

Jeżeli dekret Boży jest niezmienny, pociesza nas.

W Bożej Opatrzności dla Jego Kościoła

Jesteśmy gotowi podważać zaopatrzenie Boże, jeśli to, co otrzymujemy, nie odpowiada naszym pragnieniom. Pamiętajmy wtedy: dzieło zamierzone przez Boga jest realizowane, a nic nie zawiedzie, z tego co On zadekretował w wieczności.

Bóg zadekretował kłopoty i trudności dla dobra Kościoła

Trudności Bożego Kościoła są jest jak anioł poruszający wodę sadzawki, one są drogą do uzdrowienia Bożego ludu. [Jn 5:4] On postanowił że kościół będzie się zmagał z prześladowaniami. „Jego ogień jest na Syjonie, a piec w Jerozolimie.” [Iz 31:9] Kółka w zegarku poruszają się w różnych kierunkach, ale wszystkie one wykonują pracę i umożliwiają właściwe działanie zegarka. Podobnie koła Opatrzności często obracają się przeciwnie do naszych pragnień, ale wciąż prowadzą lud Boży zgodnie z niezmiennym Bożym dekretem. „Bardzo wielu będzie obmytych, wybielonych, oczyszczonych” [Dan 12:10] Bóg pozwala aby wody prześladowań były wylewane na jego lud, aby został on wybielony. Dlatego nie szemrajcie na Boże zaopatrzenie. Jego praca jest wykonywana, a wszystko co zaplanował stanie się. Wszystko zostanie wykonane zgodnie z planem Bożym i jego postanowieniem.

W/Z 3: Pobożni są pocieszeni odnośnie zbawienia

[2Tm 2:19] „A przecież trwa mocny fundament Boży taką oto mając pieczęć: Poznał Pan tych, którzy są Jego”. Boże wybranie jest niezmienne. Raz wybrany, jesteś wybrany na zawsze. „Nie wymażę jego imienia z księgi życia”. [Obj 3:5] Książka Bożych Dekretów nie ma erraty ani skreśleń. Raz usprawiedliwiony, nigdy nie będziesz potępiony. „Nie zmienię swojego zdania” [Oz 13:14] Bóg nigdy odwróci się od wyboru miłości. „Do końca ich umiłował.” [Jn 13:1] Dlatego też, jeśli jesteś wierzącym, pocieszaj się niezmiennością Bożych dekretów.

W/Z 4: Dekret dla grzesznika

Na zakończenie słowo do grzesznika, który szaleńczo atakuje Boga i Jego lud. Niech wie, że Boże dekrety są niezmienne i niech zawczasu drży. Bóg nie zmieni zdania a on nie odniesie nad Bogiem zwycięstwa, nie może złamać Bożych postanowień, a gdy opiera się woli Bożej – wykonuje ją.

Istnieje zaś dwojaka wola Boża,

1. Voluntas praecepti [Wola boża oczekiwana w przykazaniach],
2. Decreti [to co musi się stać];

Podczas gdy bezbożni opierają się woli oczekiwanej, i tak spełniają Jego nieodwołalny dekret. Judasz zdradza Chrystusa, Piłat skazuje Pana, a żołnierze krzyżują. Gdy opierają się woli Bożych oczekiwań, spełniają jego nieodwołalne postanowienie. [Dz 4:28] Bóg mówi jakie są Jego Ścieżki – oni postępują wbrew wszystkim przykazaniom. Bóg mówi Zachowaj dzień odpoczynku – oni go profanują.

Podczas gdy są nieposłuszni jego prawom, spełniają jego nienaruszalny zamiar. Bóg ustawia dwie sieci, jedną z jedwabiu, a drugą ze stali. Sieć jedwabną łatwo można rozedrzeć ale nie stalową. Tak więc ludzie zrywają jedwabną sieć Bożego polecenia, ale są chwytani w stalowy uścisk jego postanowień. Podczas gdy odwracają się od przykazań, bezwiednie są we władzy Bożego dekretu o pomście, który brzmi „Bóg dopuszcza popełnianie grzechu, ale straszliwie ukarze grzeszników.”