Pismo Święte:

Pismo Święte (39 ksiąg Starego Testamentu i 27 Nowego Testamentu), jest w pełni wystarczającą, pewną i nieomylną miarą i normą poznania, wiary i posłuszeństwa, które stanowi o zbawieniu.

Trójjedyny Bóg:

Jest tylko jeden jedyny żywy i prawdziwy Bóg, a jednocześnie jest On Trój-Jedyny. Trzy osoby Boże stanowią Trójcę Świętą – Ojciec, Syn i Duch Święty. Stanowią jedność w istocie, mocy i wieczności. Każda z osób jest w pełni Bogiem, ale Trójca jest jedna i niepodzielna.

Upadek Człowieka:

Człowiek stworzony na Boży obraz i podobieństwo zbuntował się i odwrócił od swojego Stwórcy. Człowiek ma grzeszną naturę i za swoje grzechy zasługuje na wieczne oddzielenie od Boga. Człowiek nie jest w stanie sam się uratować, sam zmienić swoich pragnień i podobać się Bogu.

Wielkie Zbawienie:

Zbawienie jest dziełem Bożym, w sercu człowieka. To Duch Święty przekonuje go o grzechu, sprawiedliwości i sądzie. Człowiek sam z siebie Boga by nie szukał. To Bóg prowadzi człowieka do opamiętania, żalu za grzechy, prośby o przebaczenie i pojednanie. To Bóg wzbudza w człowieku wiarę, przez którą jest on w stanie odpowiedzieć na przesłanie Ewangelii. Zbawienie jest całkowicie z łaski, przez wiarę. Jest to Boży dar, na który nie można zasłużyć.

Ewangelia Łaski

Ewangelia ma moc by ratować grzesznika od wiecznego potępienia. Ewangelia Łaski mówi o tym, że człowiek jest gorszy niż sam o sobie chce myśleć. A jednocześnie i pomimo tego, Bóg kocha go bardziej, niż człowiek mógłby kiedykolwiek to sobie wymarzyć.

Uświęcenie:

Ci, którzy są pojednani z Bogiem, są powołani i odrodzeni, otrzymują od Boga nowe serce i nowego ducha. Przez Słowo i Ducha mieszkającego w nich dokonuje się dalsze dzieło osobistego uświęcenia. Wierzący są wezwani do dążenia do uświęcenia przez całe swoje życie na ziemi.

Dobre uczynki:

Ci, którzy są pojednani z Bogiem, są stworzeni do życia na Bożą chwałę. Dobrymi czynami nie zapracowują na zbawienie – jako, że jest ono darem z Bożej łaski – lecz przeciwnie, dobre uczynki są wynikiem ich odrodzonego serca.

Wytrwanie Świętych:

Jezus Chrystus jest sprawcą i dokończycielem wiary. Nikt i nic nie może wyrwać z Jego miłości osoby duchowo odrodzonej. Osoby rzeczywiście odrodzone duchowo nie odwrócą się od Boga i dzięki Jego opiece i sile Ducha Świętego wytrwają w wierze do końca swojego życia na ziemi.

Boży Kościół:

Boży Powszechny Kościół, jako dzieło Ducha, prawdy i łaski jest niewidzialny. Składa się z ogólnej liczby wybranych, którzy byli, są lub będą zgromadzeni w jedno w Chrystusie, który jest Głową Kościoła. Jedynym widzialnym przejawem Bożego Kościoła na ziemi jest Kościół Lokalny – zwany również Zborem. Bożą wolą dla wierzącego człowieka jest bycie żywą i aktywną częścią lokalnej społeczności/kościoła.

Chrzest i Wieczerza Pańska:

Chrzest i Wieczerza Pańska (nazywana również komunią), są obrzędami/ustanowieniami, które wyraźnie i suwerennie ustanowił Pan Jezus, jedyny prawodawca, i nakazał ich przestrzegania w Kościele aż do końca świata. Chrzest jest dokonywany na wyznanie wiary, poprzez zanurzenie. Wieczerza Pańska (Komunia), jest wspominaniem ofiary Pana Jezusa na krzyżu.

Powtórne przyjście Pana Jezusa i Sąd Ostateczny:

Pan Jezus, tak jak raz przyszedł na ten świat by zbawić grzeszny świat, drugi raz przyjdzie by świat osądzić. Bóg wyznaczył dzień, w którym będzie sądził świat sprawiedliwie przez Jezusa Chrystusa, któremu Ojciec powierzył wszelką władzę i prawo sądu. Wyznaczając dzień sądu Bóg miał na celu objawienie chwały swojego miłosierdzia przez wieczne zbawienie wybranych, i ukazanie chwały swej sprawiedliwości przez wieczne potępienie grzeszników tzn. nieprawych i nieposłusznych.

Jest to zarys naszego kreda wiary. Rozwinięcie jest spójne z Londyńskim Baptystycznym Wyznaniem wiary, z roku 1689 – pełny tekst Londyńskiego Wyznania Wiary.